سیستم اعلام حریق (Fire Alarm System) مجموعه ای از تجهیزات می‌باشد که در زمان وقوع آتش سوزی، برای تشخیص وجود دود و دی اکسید کربن با استفاده از سیستم کنترل به صورت هشدار در قالب آژیر یا پخش یک پیام صوتی به افراد اطلاع رسانی می‌شود.
انواع سیستم اعلام حریق:
سیستم‌های اعلام حریق در حالت کلی به دو نوع دستی و اتوماتیک تقسیم می‌شوند.
-
سیستم اعلام حریق دستی :
سیستم اعلام حریق دستی به وسیله یک شاسی انجام می‌پذیرد که وابسته حضور انسان در آن فضا می‌باشد، تا آن کلید را فشار دهد.
- سیستم اعلام حریق اتوماتیک:
سیستم اعلام حریق اتوماتیک با تشخیص علائم دود از راههای مختلف مانند آژیر خطر ، تماس با آتش نشانی، باز شدن درهای خروج اضطراری که در حالت معمول قفل هستند و مواردی از این قیبل حریقرا اطلاع رسانی می‌نمائید.
سیستم اعلام حریق اتوماتیک به 2 دسته زیر تقسیم می‌شود :
-
سیستم اعلام حریق متعارف یا Conventional :
سیستم اعلام حریق متعارف که شامل چند آشکار ساز می‌باشد، که یک بخش از ساختمان را تحت پوشش قرار می‌دهند(سیگنال‌های الکتریکی آن‌ها از نوع آنالوگ می‌باشد). و در قالب یک مدار بهم متصل و بروی یک تابلو کنترل مرکزی وصل می‌شوند. هر مدار مختص یک منطقه می‌باشد، که در صورت شروع آتش در ساختمان آژیر اعلام حریق تمام مناطق به صدا در می‌آید.
این سیستم‌ها به دو روش طراحی می‌شوند:
-
سیستم اعلام حریق متعارف با عملکرد آژیر یا زنگ مختص زون
- سیستم اعلام حریق متعارف با عملکرد همزمان آژیرها
-
سیستم اعلام حریق آدرس پذیر یا Addressable :
در سیستم اعلام حریق آدرس پذیر هر کدام از المان‌های به کار رفته دارای آدرس منحصر به فرد خود می‌باشند. از جمله دتکتور اعلام حریق، آزیر اعلام حریق،ماژول‌های ورودی و خروجی اعلام حریق که محل مورد نظر را با همان آدرس شناسایی می‌کنند و شرایط و اطلاعات توصیفی را در صورت تشخیص دود و حرارت به سیستم کنترل مرکزی اطلاع می‌دهند.
استانداردهای اعلام حریق آتش نشانی :
استاندارد اعلام حریق NFPA72
مجموعه ای از پروتکل‌ها که توسط انجمن ملی حفاظت در برابر آتش ایالات متحده تصویب شده و مورد قبول و استفاده می‌باشد.
دستورالعمل‌های بر مبنای استاندارد NFPA72 موارد زیر را شامل می‌شود:
- مساحت هر زون در این استاندارد برابر با 2000 متر مربع است.
- حداکثر طول زون بر اساس مبنای استاندارد NFPA72، 3000 متر است.
- تعداد المان‌های در این استاندارد حداکثر برای هر زون (شستی، دتکتور و ...) 24 است، که در واقع این المان‌ها همان شستی‌ها و دتکتورها در سیستم اعلام حریق هستند.
- بر اساس استاندارد NFPA72، هر واحد مسکونی می‌تواند بر روی یک زون قرار بگیرد.
- شستی اعلام حریق راهرو طبقه‌ها در این استاندارد بر یک زون مجزا می‌باشد.
- بر مبنای استاندارد NFPA72، در مکان هایی که ولتاژ القای الکترومغناطیسی وجود دارد باید از سیم روکش دار استفاده نمود.
- سیم استفاده شده در این استاندارد باید در لوله مستقل و مجزا و به صورت یک تیکه استفاده شود.
- در این استاندارد اگر سقف و کف کاذب ارتفاعی بیش از 80 سانتی متر داشته باشند، نیاز به دتکتور می‌باشد.
- اگر فاصله مکانی پارتیشن نصب شده تا سقف کمتر از 30 سانتی متر بود، باید دتکتور مجزا در نظر گرفت.
استاندارد اعلام حریق- EN5839 BS :
مجموعه ای از پروتکل‌ها که توسط کشور انگلستان مورد تایید قرار گرفته است، و اکثر تجهیزات اعلام حریق آتش نشانی بر مبنای - EN5839 BS می‌باشند.
-
محل قرار گیری شستی اعلام حریق در قسمت ابتدایی هر زون و قبل از دتکتور می‌باشد.
- در این استاندارد با توجه به مشخصات تابلو مرکزی در انتهای هر زون یک المان یا مقاومت ته خط باید نصب گردد.
- بر مبنای این استاندارد در پارکینگ‌ها بهتر از دتکتور HR با نرخ افزایش حرارت استفاده شود.
- اگر دتکتورهای پارکینگ و انباری در یک بخش قرار بگیرند، در یک زون قرار می‌گیرند و با LED تفکیک خواهند شد.
- بر مبنای این استاندارد برای انباری‌ها از یک دتکتور دود در داخل استفاده می‌شود که به یک LED در بیرون درب انباری متصل می‌گردد.(حال اگر بیرون از درب انباری راهرو قرار داشت بهتر است که دتکتور دود آنجا تعبیه گردد)
- بر مبنای این استاندارد موتورخانه‌ها هم مانند انباری‌ها نیاز به دتکتور دود و حرارت دارند بنابراین می‌توانیم برای بهینه بودن از دتکتورهای ترکیبی استفاده کنیم.(ولی برای موتورخانه‌های بزرگ باید از زون‌های مستقل استفاده نمود).
- بر مبنای این استاندارد در کنار خروجی‌های پارکینگ و لابی نصب شستی‌های اعلام حریق آتش نشانی (MCP) ضروری می‌باشد.
- بر اساس این استاندارد یک زون مستقل در هر طبقه از ساختمان قرار می‌گیرد. در صورتی که مساحت طبقه بیش از 2000 متر مربع باشد یا تعداد دتکتورها بیش از 20 عدد باشند، تعداد زون‌ها متفاوت خواهد شد.
- بر اساس استاندارد - EN5839 BS در فضای مشترک ورودی آپارتمان‌ها (پاگرد) هر طبقه نیاز به نصب دتکتور دودی می‌باشد که معمولا روی زون طبقه قرار می‌گیرند.
- بر اساس استاندارد - EN5839 BS شستی و دتکتورهای راه پله‌ها معمولا بر روی زون راه پله‌ها قرار می‌گیرد.و در هر طبقه از ساختمان یک شستی اعلام حریق در کنار راه پله‌ها نصب می‌شود.که بهتر است این شستی در مجاورت فضای آسانسور و نزدیک به تجهیزات اطفای حریق دستی باشد.
- بر مبنای استاندارد- EN5839 BS اگر در هر طبقه بیش از یک واحد قرار گرفته باشد نصب LED در جلوی درب ورودی هر واحد برای تفکیک در زون الزامی می‌باشد.
- دتکتور حرارت دمای ثابت (HF A1S & A2S) در آشپزخانه مورد استفاده قرار می‌گیرد. در صورتی که از دو آشپزخانه استفاده می‌شود، نیاز است از دو دتکتور جداگانه استفاده شود.
- در نشیمن (پذیرایی) هر واحد آپارتمانی نصب دتکتور الزامی می‌باشد.
- در قسمت خر پشته راه پله‌ها نصب یک عدد دتکتور دود الزامی می‌باشد، که این دتکتور بر روی زون آنسانسور قرار می‌گیرد.
- داخل اتاق نگهبانی در بخشی که قابل دسترس و دید است تابلو اعلام حریق F.A.C.P استفاده می‌کنیم.که حتما کنار این تابلو نصب آژیر ضروری است.
- در اتاق خواب هایی که دارای حمام اختصاصی هستند نصب آژیر اضافه الزامی است.
- ساختمان هایی که دارای یک واحد در هر طبقه مسکونی هستند، آژیر تک تک واحدها از یک خط آژیر عمومی تغذیه می‌شود.
- باید در زمان نصب آژیرها در محل زیر زمین و انبارها به این نکته توجه کنیم که با فرض مثال که با بستن بودن درب کامل باید صدای آژیر استاندارد و قابل شنیدن باشد.
شما می‌توانید به راحتی با اعتماد به شرکت ضد آتش،سیستم‌های اعلام حریق خود اماکن خود در اصفهان و شهرکرد را به ما بسپارید و از طریق تماس با ما در وب سایت با متخصصین ما در این زمینه در ارتباط باشید.
